26
2012
Είθισται, έπειτα από μία κίνηση της Διοίκησης κατά την οποία παραβιάζονται εργασιακά δικαιώματα και προσβάλλονται οι προσωπικότητες των εργαζομένων, να ακολουθούν οι αντιδράσεις των συνδικαλιστικών οργανώσεων και ομοσπονδιών. Οι αντιδράσεις απευθύνονταν προς τη Διοίκηση, ακολουθούσαν ζυμώσεις με αποτέλεσμα ορισμένες φορές (όχι πάντα) ο συνδικαλισμός να αποτρέπει παραβιάσεις και να βελτιώνει τις συνθήκες των εργαζομένων. Αυτή η σχέση μεταξύ Διοίκησης και συνδικαλισμού στηρίζονταν στον αμοιβαίο σεβασμό και αποτελούσε μια ζυγαριά κατ’ ουσίαν που όταν ισορροπούσε, έβγαζε κερδισμένο το σύνολο γιατί συνήθως βρίσκονταν η χρυσή τομή.
Σήμερα, το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας και το Υπουργείο Δημοσίας Τάξης και Προστασίας Πολίτη τείνει να διαρρήξει αυτό το δεσμό λειτουργώντας αυταρχικά σε κάθε σχεδόν απόφασή του, δίνοντας ένα μήνυμα στις συνδικαλιστικές οργανώσεις ότι ο ρόλος τους πλέον θα είναι διακοσμητικός.
Παραμονές Χριστουγέννων, έφτασε στις Υπηρεσίες η διαταγή για την εκ νέου απόσπαση συναδέλφων μας στον Έβρο, οι οποίοι αποσπώνται από 3 Ιανουαρίου για διάστημα 3 μηνών. Ανάμεσά τους και 35 αστυνομικοί από την Αστυνομική Διεύθυνση Κοζάνης. Κάτι σαν Χριστουγεννιάτικο δώρο της Υπηρεσίας προς 35 οικογένειες οι οποίες πρέπει να ετοιμάσουν βαλίτσες άμεσα.
Αμέσως δημιουργούνται εύλογα ερωτήματα σχετικά με το χρόνο που εκδόθηκε η διαταγή, καθώς μέχρι πριν την ενημέρωση (που για μια ακόμη μια φορά είχαμε από το διαδίκτυο και όχι θεσμικά) δεν ακούστηκε ούτε λέξη για εκ νέου απόσπαση συναδέλφων μας:
-
Η απόφαση πάρθηκε την τελευταία στιγμή, οπότε τίθεται θέμα έλλειψης σχεδιασμού ή
-
Ήταν προσχεδιασμένη αλλά αποκρύφτηκε μέχρι την τελευταία στιγμή;
Ως εκπρόσωποι των συναδέλφων μας αναζητούμε τρόπους αποτελεσματικής αντίδρασης. Να αποταθούμε διαμαρτυρόμενοι προς τη Φυσική και Πολιτική Ηγεσία η οποία απέδειξε ότι δεν μας λαμβάνει υπόψη; Να στραφούμε προς τους βουλευτές του Νομού μας; Οι δε των κομμάτων της συγκυβέρνησης υπερασπίζονται την πολιτική του Υπουργείου, οι δε της αντιπολίτευσης όσο και αν προσπάθησαν να υπερασπιστούν το δίκαιο το θέσεών μας, προσέκρουσαν στον τοίχο της αυταρχικότητας της Κυβέρνησης.
Για το λόγο αυτό δεν μπορούμε παρά να περιοριστούμε προς το παρόν στη δημόσια καταγγελία της “ξαφνικής” απόφασης να αδειάσουν ξανά οι Υπηρεσίες της Α.Δ. Κοζάνης με τις γνωστές συνέπειες (έλλειψη στην αστυνόμευση, ταλαιπωρία χωρίς λόγο των αποσπόμενων αστυνομικών και των οικογενειών τους, γιατί ακόμη δεν έχει βρεθεί μόνιμη λύση στο πρόβλημα της λαθρομετανάστευσης ή τουλάχιστον δεν φαίνεται να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο αντιμετώπισης).
Λάβαμε το μήνυμα αλλά δεν το αποδεχόμαστε. Όσο και αν θέλουν να μας κάνουν να νιώθουμε ότι κάθε αντίδραση είναι μάταια, όχι μόνο δεν θα σταματήσουμε να παλεύουμε, αλλά θα πρέπει το συνδικαλιστικό κίνημα, πάντα μέσα από νόμιμη δράση να βρει νέους τρόπους αντίδρασης, πιο δυναμικούς και πιο ουσιαστικούς. Οι καταγγελίες και τα έγγραφα διαμαρτυρίας μάλλον καταλήγουν στο καλάθι των αχρήστων. Αυτή είναι η πρόκληση για το συνδικαλισμό και ιδίως των ενστόλων που στερούνται το δικαίωμα της απεργίας. Η πρόκληση αυτή αφορά όλους, από τον πρόεδρο της Π.Ο.ΑΣ.Υ. μέχρι και το “τελευταίο” μέλος τοπικής ένωσης που μέχρι πρότινος περιορίζονταν σε μία χλιαρή συμμετοχή στα του Σωματείου.
Στο πολύ κοντινό μέλλον θα ανοίξουν πολλά φλέγοντα θέματα με κυριότερα την αναδιάρθρωση των Υπηρεσιών της ΕΛ.ΑΣ., την τροποποίηση του Κώδικα Μεταθέσεων (άμεσα σχετιζόμενο με το θέμα των αποσπάσεων στον Έβρο) και το Κέντρο Υποδοχής Λαθρομεταναστών στο Μαυροδένδρι και αν το Υπουργείο συνεχίζει να λειτουργεί με το «αποφασίζωμεν και διατάσσωμεν… » οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές για το ένστολο προσωπικό και την τοπική κοινωνία.
Για το Διοικητικό Συμβούλιο
Ο Πρόεδρος Η Γεν. Γραμματέας
Γκλαβίνας Αθανάσιος Θέμελη Σταυρούλα